گوشی‌های سه‌بعدی: HTC Evo 3D در برابر LG Optimus 3D

به نظر می‌رسد که ایجاد و تماشای محتوای سه‌بعدی با استفاده از گوشی‌های موبایل، نوآوری و عرضه رقابت جدید در دنیای گوشی‌های همراه باشد. به تازگی دو شرکت LG و HTC نخستین گوشی‌های سه‌بعدی خود را تولید کرده‌اند، گوشی‌هایی که به زودی وارد بازار ایران هم خواهند شد، این گوشی‌ها HTC Evo 3D و LG Optimus 3D هستند.

این گوشی‌ها، هر دو، حدود ۱۷۰ گرم وزن دارند و مجهز به شتاب‌سنج، ژیروسکوپ، قطب‌نمای دیجیتال و حس‌گر نوری هستند. از لحاظ ابعاد طولی و عرض و ضخامت هم این دو گوشی تفاوت معنی‌داری با هم ندارند.

در این نوشته این دو گوشی را با هم مقایسه خواهم کرد تا اگر احیانا خواستید مجهز به یک گوشی سه‌بعدی شوید، بتوانید انتخاب کنید. هر دوی این گوشی‌ها اندرویدی هستند، HTC اندروید ۲٫۴ دارد و LG از اندروید ۲٫۲ با قابلیت ارتقا به اندروید ۲٫۳ بهره می‌برد.

بقیه در ادامه مطلب . .....

فناوری سه‌بعدی در این دو گوشی چگونه کار می‌کند؟
خوشبختانه برای دیدن تصاویر سه‌بعدی در این دو گوشی نیازی به استفاده از عینک‌های «احمقانه» سه‌بعدی نیست!

هر دوی این گوشی‌های دو دوربین پشتی دارند که فرایند دید سه‌بعدی چشم‌های را تقلید می‌کنند. فاصله اندک این دو دوربین از هم، باعث ایجاد دو تصویر با زاویه دید اندک از هم و در نهایت تشکیل یک تصویر سه‌بعدی می‌شود.

هر دوی این گوشی‌ها روی صفحه نمایش خود از پوششی خاصی استفاده می‌کنند که با شکستن نور�دو تصویر متفاوت به چشم‌های راست و چپ کاربر می‌فرستند.

صفحه نمایش:
هم HTC Evo 3D و هم LG Optimus 3D صفحه نمایش ۴٫۳ اینچی سه‌بعدی لمسی دارند. اما وضوح صفحه نمایش HTC بیشتر از LG است. (۹۶۰ در ۵۴۰ در برابر ۸۰۰ در ۴۸۰)

یک نکته مهم در اینجا این است که LG در حالت portrait نمی‌تواند به شما تصویر سه‌بعدی بدهد! به علاوه میزان روشنی صفحه نمایش HTC از LG بیشتر است.

گرچه این تفاوت وضوح در مورد فیلم‌هایی خانگی که خود با این گوشی‌های می‌گیرید، زیاد به چشم نمی‌آید، اما ظاهرا در  این مورد صفحه نمایش HTC جلوتر است.

البته باید توجه داشت که تنها فاکتور مسئول در کیفیت نمایش تصاویر و ویدئوها، وضوح صفحه نمایش نیست. بعضی از تست‌های ادعا می‌کنند که که هسته گرافیکی LG تصاویر سه‌بعدی را به صورت واضح‌تری نشان می‌دهد.

نکته مهم‌تر این است که LG با اینکه مثل HTC صفحه لمسی مقاومتی دارد، اما ویژگی چندلمسی ندارد.

دوربین:
هر دو این گوشی‌ها، دوربین‌های با وضوح پنج مگاپیکسل دارند، البته در نظر داشته باشید که این وضوح تنها در مورد تصاویر دو بعدی روتین است و در مورد تصاویر سه‌بعدی وضح عکس‌ها بیشتر از ۲ مگاپیکسل نیست.

در مورد ضبط ویدئو، هر دوی این گوشی‌ها می‌توانند به صورت سه‌بعدی با وضوح بالای ۷۲۰p ، ویدئو ضبط کنند. در نظر داشته باشید که LG در هنگام ضبط تصاویر ویدئویی به صورت دو بعدی، حتی می‌تواند وضوح ۱۰۸۰p هم داشته باشد، اما HTC در مورد ویدئوهای دوبعدی به همان ۷۲۰p محدود است.

متأسفانه HTC حفاظی برای لنزهای دوربین‌هایش در نظر نگرفته که می‌تواند آنها را آسیب‌پذیر کند.

قدرت پردازش:
در حالی که HTC Evo 3D از پردازنده دو هسته‌ای ۱٫۲ گیگاهرتزی بهره می‌برد، LG Optimus 3D پردازنده دو هسته‌ای � گیگاهرتزی دارد.

میزان رم HTC ، دو برابر LG است، یک گیگ در برابر ۵۱۲ مگابایت.

حافظه داخلی HTC بیشتر از یک گیگابایت نیست، در حالی که LG ،‌هشت گیگ حافظه داخلی دارد. البته به هر دوی این گوشی‌ها می‌شود، کارت حافظه میکرو SD اضافه کرد.

باطری:
هر دوی این غول‌ها باید باطری‌های خوبی داشته باشند ، باطری HTC به صورت قابل توجهی از باطری LG بهتر است. (۱۷۳۰ mAh در برابر ۱۵۰۰ mAh)

خروجی برای تلویزیون:
LG Optimus 3D، خروجی HDMI دارد، بنابراین اگر تلویزیون سه‌بعدی دارید ، می‌توانید به آسانی عکس‌ها و ویدئوهای سه‌بعدی‌تان را ببینید.

سخن پایانی:
اگر گوشی‌باز هستید و علاقه دارید هر سال یا هر چند ماه، گوشی خود را عوض کنید و بهترین گوشی بازار را تهیه کنید، گوشی بعدی شما چه خواهد بود؟

گلکسی اس ۲؟ آی‌فون ۵؟ یا HTC Evo 3D؟ شاید هم منتظر گوشی‌های جدید ویندوزی نوکیا خواهید ماند.

همه چیز به کاربری شما بستگی دارد. فاکتورهای مؤثر در انتخاب گوشی بسیار متنوع هستند و مطمئن باشید که هیچ گوشی‌ای را نمی‌توانید پیدا کنید که از هر نظر نسبت به گوشی‌های دیگر برتر باشد.

اما اگر تنها بر وجه فناوری سه‌بعدی انتخاب کنیم، با توجه به انتخاب‌های محدودی که داریم، فعلا HTC Evo 3D، انتخاب بهتری خواهد بود.

اگر سری به ویکی‌پدیا بزنید و تاریخچه فیلم‌های سه‌بعدی و فناوری سه‌بعدی را بخوانید، می‌بینید که موج اخیر سه‌بعدی که با فیلم آواتار به اوج رسید، تنها موج سه‌بعدی دهه‌های اخیر نبوده است.

راستش با وجود اینکه شخصا خیلی علاقه دارم، سال جدید، سال سه‌بعدی برای من باشد و مثلا با یک دوربین سه‌بعدی یا مانیتور یا تی‌وی و سیستم پخش سه‌بعدی، به جمع کاربران سه‌بعدی بپیوندم، اما هنوز نشانه‌های روتین شدن و محبوبیت سه‌بعدی را نه‌تنها در ایران ، بلکه در دنیا هم نمی‌بینم. تعداد عناوین فیلم‌های سه‌بعدی که می‌شود تهیه کرد، بسیار کم است، طوری که آدم باید به فکر تهیه محتوای سه‌بعدی شخصی باشد تا بعد از تهیه نمایشگرهای سه‌بعدی سرخورده نشود. اما در این زمینه هم فعلا دوربین‌های عکاسی و گوشی‌های متنوعی وارد باز نشده‌اند. احتمالا اگر سامسونگ و خصوصا اپل به جمع سازندگان سه‌بعدی بپیوندند، همه چیز متحول شود.

اما فعلا شاید بهتر باشد یک سال دیگر صبر کرد! اما اگر در زمره کسانی هستید که دوست دارند در زمینه تجربه و به رخ کشیدن فناوری، اولین باشند، یکی از گوشی‌های HTC Evo 3D یا LG Optimus 3D را انتخاب کنید.

منابع: + و + و + و +